Reis en uitje

Begin van de week was ik in Yabello, Borana. Eerst een uur vliegen en dan 4 uur met de auto. Mooi, bergen, meren, maar steeds droger en steeds meer tekenen van de crisis die in dit deel van de wereld speelt. De droogte die in Somalia, Kenya en hier is bedreigt vele miljoenen, en enkele duizenden kwam ik in Yabello tegen. Vaak nomaden die gewend zijn om te gaan naar waar water is. Maar nu eigenlijk nergens meer terecht kunnen en dan in de buurt van een grotere plaats verblijven waar nog wat hulp beschikbaar is. Maar weinig. En dat terwijl de oorspronkelijke bevolking ook slachtoffer is van de droogte. Wij helpen met noodhulp voor die mensen. Maar ook wat voeding voor dieren en zelfs met uitdelen van geiten en kippen die met veel minder water kunnen. De nomaden zijn zo gericht op het houden van koeien Eigenlijk is iedereen het er over eens dat dat niet houdbaar is, maar het is zo volledig onderdeel van de cultuur dat dat niet eenvoudig te veranderen is.

Intussen is ons voornaamste werk hier in de gezondheidszorg, samen met de overheid verbeteren we de kwaliteit van ziekenhuis en gezondheidscentra door een methode die echt werkt. Op basis van een business plan en resultaatafspraken krijgen ze achteraf extra betaald voor personeel en voor hun eigen prioriteiten (onderhoud, medicijnen, apparatuur, kan allemaal). We doen dit ook op andere locaties en zijn bezig om het op grote schaal verder te ontwikkelen. Het bezoek van een van de centra werd feestelijk afgesloten met koffie (geroosterde bonen in water, dat is weer eens een andere manier van koffie zetten!) en de lokale dracht.

En wat was er verder in Borana? Kamelen (oh nee, dromedarissen), een verdwaald hertje en krokodillen (niet gezien).En toen weer terug naar Addis want donderdag hadden we een team dag met een groot deel van Cordaid Ethiopia. 70 van de 120 collega’s verzameld, de rest was in het veld en kon niet weg, maar goed om zoveel bij elkaar te hebben en te werken aan integrity en team building. Erg veel gelachen, dus zeer geslaagd.

Zaterdagmiddag met een Nederlandse collega die een paar dagen hier is, naar de net opgeleverde bibliotheek, heel mooi, en een park daar in de buurt. Tot onze verbazing was daar ook een fonteinenshow… In een land met zoveel droogte…

Maandagnacht vlieg ik naar huis, mijn eerste 30 dagen visum is bijna verlopen. Misschien dat ik morgen middag nog even een stukje van het Meskel festival mee kan maken. Er wordt gevierd dat het echte kruis, waaraan Jezus gekruisigd was, gevonden is. Maar dinsdag ben ik als het goed is thuis, voor bijna drie weken omdat we ook anderhalve week Cordaid vergaderingen hebben met alle landendirecteuren. Dus voorlopig even stil via dit blog.